บทที่ 388

จั๋วจือเหยียนยิ้มให้เธอ “ช่วงนี้งานยุ่งมาก ถ้าไม่เดินทางอยู่ก็ยุ่งกับงานที่ต่างประเทศตลอดเลย ตั้งใจว่าพอกลับมาจะรีบมาหาเธอเป็นคนแรก แต่ก็น่าเสียดายที่มาช้าไปก้าวหนึ่ง”

“ไม่ช้าหรอกค่ะ”

กู้ซินซินมีสีหน้าเรียบเฉย ในดวงตาสะท้อนภาพของดอกไม้ไฟสีฟ้าบนท้องฟ้า

พอได้ยินสองคำที่เธอโพล่งออกมา ดวงตาของ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ